Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Τα Κάλαντα των Φώτων από διάφορες περιοχές της Βορείου Ηπείρου.

Όπως σε άλλα μέρη της Ελλάδος έτσι και στη Βόρεια Ήπειρο, παραμονή γιορτών, όπως:  τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά, των Φώτων, του Λαζάρου, τα παιδιά έλεγαν τα κάλαντα γυρνώντας από σπίτι σε σπίτι για να πάρουν από τους νοικοκυραίους φιλοδωρήματα σε χρήμα ή σε είδος ( αβγά, σύκα, λουκούμια, καραμέλες, γραφική ύλη κλπ).
Οι ευχές και τα εγκωμιαστικά λόγια αναφέρονται στην καλή υγεία και στην προκοπή, στην προσωπική και οικογενειακή ευτυχία. Από περιοχή σε περιοχή υπάρχουν παραλλαγές στα Κάλαντα.

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝ’ ΤΑ ΦΩΤΑ

Σήμερα είν’ τα φώτα,
καρκαλιέται η κότα
πίσω από την πόρτα.
Τη φωνάζ’ ο πέτος
δεν απολογιέται.
Της ρίχνει ένα λιθάρι
την παίρνει στο ποδάρι
-Ω λελέ, το πόδι μου,
και το καλαπόδι μου.
Φέρτε μου τη σέλα,
να σελώσω τ’ άλογό μου
να πάνω στα Γιάννενα
να φωνάξω γούμενο.
-Γούμενε, καλόγερε
και μπρακατσοκέφαλε!
-Που’ ν’ τα παιδιά ‘πο’ κάμες
-Τα ’καμα και τα ‘θαψα
στη χρυσή την εκκλησιά,
πο’ χει λίλια και καντήλια,
και πόρτες και παραθύρια.
Παίρνω το κλειδί κι ανοίγω,
βρίσκω λύκο που χορεύει
κι αλεπού που τσαργκανεύει.
Τσαγκ απ’ έδω, τσαγκ απ’ έκει
μο ’ φαγαν και το μπουρέκι.
Τι να φάνε τα παιδιά μου;
Τα σκατά του κορακά μου.
Τι να φάν’ οι φίλοι μου;
Τα σκατά του σκύλου μου.

Ριζά, Αγιών Σαράντα 

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝ’ ΤΑ ΦΩΤΑ

Σήμερα είν’ τα φώτα,
καρκαλιέται η κότα
πο' ξω από την πόρτα.
Της ρίχνω ένα λιθάρι
την παίρνει στο ποδάρι
-Ω λελέ, το πόδι μου,
και το παραπόδι μου.
Φέρτε μου τη σέλα,
να καβαλικέψω.
Να πάω στη Δερόπολη
να φωνάξω τρεμετζή,
τρεμετζή, καλόγερε
και μπρεγκατσοκέφαλε.
Τα παιδιά που έκανες,
έσκασαν και πέθαναν
και που να τα θάψομε,
στης Κατέρως τον οντά.
Η Κατέρω δεν είναι εκεί
πάει στην πόλη για βρακί.
Πήρα το κλειδί κι ανοίγω,
βρίσκω λύκο που χορεύει
αλεπού που τσιγκανεύει.
Τσίγκι, τσίγκι, τ΄άργανο
κι ο Κατής στα Γιάννενα
πέντε ψάρια τα ΄πιασα
τα ΄πιασα, τ' αλάτισα,
στην πιατέλα τα ΄βαλα.
Τσιπ' απ' έδω, τσιπ΄απ' έκει,
μου ΄φαγαν και το τσουρέκι.
Τι να βάλω εγώ του σκύλου,
τα σκατά του γέρο-σκύλου.

Μαύρη Ρίζα - Δρόπολη



Σήμερα είν' τα Φώτα και ο φωτισμός
Καλημέρα σας, ω αδερφοί,
χαρείτε σήμερα τη γιορτή,
όπου μας γεμίζει όλο χαρά,
τούτη η γιορτή η δεσποτικιά.
Σήμερα είν' τα Φώτα και ο φωτισμός
και του Ιησού μας ο βαφτισμός.
Σήμερα τα φώτα , φωτίζονται
κι όλα τα νερά αγιάζονται.
Σήμερα βαφτίζεται ο Χριστός
εις τον Ιορδάνη τον ποταμό.
Είν΄η Παναγία με το Χριστό,
σπάργανα βαστάει, κερί κρατεί 
και τον Αη Γιάννη παρακαλεί.
Πρόδρομε, Αι Γιάννη και βαφτιστή
έλα να βαφτήσεις Θεού παιδί.
Και ο Ιωάννης του έλεγε
κι όλο του το σώμα του έτρεμε.
Πως να σε βαφτίσω εγώ, Ιησού,
αφού εγεννήθηκα από εσού;
Πως μπορώ να βάλω τα χέρια μου,
πάνω στο κεφάλι του σωτήρα μου;
Και το Άγιο Πνεύμα κατέβηκε,
πάνω στο κεφάλι του κάθησε
και φωνή ακούστη εκ του πατρός,
τούτος είν' ο γιος μου ο αγαπητός.
Βούρκος


ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
Σήμερα είν' τα φώτα κι  ο Φωτισμός
κι η χαρά μεγάλη κι ο αγιασμός.
Αύριο είν' Αι Γιάννης ο Πρόδρομος.
Κάτω στον Ιορδάνη τον ποταμό,
κάθετ' η κυρά μας η Παναγιά.
Σπάργανα βαστάει, κερί κρατεί,
και τον Άι Γιάννη παρακαλεί.
Αφέντη Άι Γιάννη και Πρόδρομε,
δέξου να βαφτίσεις Θεού παιδί.
Δέχομαι και θέλω και προσκυνώ,
να πετάξω απάνω στους ουρανούς.

Πωγώνι



2 σχόλια:

  1. ΩΡΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΤΕ.ΘΥΜΑΜΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΛΕΓΑΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΑΙ ΜΑΖΕΥΑΜΕ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΚΑΛΟΥΔΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια παραλλαγή των παραπάνω καλάντων του βούρκου/ριζών τη έλεγε ο Λιόλος στο Φιλιάτι. Εγω μικρό παιδί τότε τον περίμενα στην αυλόπορτα του σπιτιού του παππού μου, του δάσκαλου Κώτσια Γκούντα, πώς και πώς για να τον ακούσω θιαμάζοντας και να του δώσω το δίφραγκο που μου είχε δώσει γιαυτόν η γιαγιά, η δασκαλίνα. Πράγματι αλησμόνητα χρόνια.
    Κωνστ. Φ. Γραίκας
    Υ.Γ. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα μπορούσα να βρω μετά από τόσα χρόνια ολόκληρους τους παραπάνω στίχους. Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή