Η Φιλεκπαιδευτική ξέχασε το χωριό του Απόστ. Αρσάκη!..

Με την ευκαιρία της επίσκεψης στην πόλη μας του προέδρου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας καθηγητή κ. Γ. Μπαμπινιώτη, αξίζει να κάνουμε μία αναφορά σήμερα στο μικρό ορεινό χωριό της Πρεμετής, τη Χοτόβα, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο μεγάλος Ευεργέτης του Έθνους μας, ο Απόστολος Αρσάκης. Κι αυτό γιατί το χωριό του Ευεργέτη, χάρη στην διαθήκη του οποίου λειτουργούν σήμερα τα Αρσάκεια Σχολεία, έχει λησμονηθεί εντελώς από τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Απόστολος Αρσάκης με δωρητήρια συμβόλαια, το πρώτο (8163/ 14-7-1867) και το δεύτερο (14991/ 20-2-1871) παρεχώρησε στη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία Αθηνών τεράστια χρηματικά ποσά για τους σκοπούς της, θέτοντας όμως, εκτός των άλλων και τον όρο «να αναδεχθεί η ρηθείσα Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία την εποπτείαν της ιδρυθείσης παρά του αυτού δωρητού σχολής εις το χωρίον της γεννήσεώς του Χοτόβα, πλησίον της Πρεμετής, εν τη επαρχία Κορυτσάς του Οθωμανικού κράτους με την υποχρέωσιν να δαπανά κατ’ έτος δι’ αυτήν με τους αναγκαίους διδασκάλους δραχμ. 2.500 έως 3.500...»!
Ε, λοιπόν στη διάρκεια του Χοτζικού καθεστώτος και μέχρι το 1991, η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία δεν δαπάνησε ούτε μία δραχμή για τη Χοτόβα. Το Σχολείο του μικρού χωριού το 1991, που άνοιξαν τα σύνορα με τη Ελλάδα, είχε 17 μαθητές και ένα δάσκαλο. Σήμερα το σχολείο έκλεισε από έλλειψη μαθητών, επειδή οι οικογένειές τους κατέβηκαν σε άλλα χαμηλότερα χωριά.
Το μικρό χωριό το είχαν επισκεφτεί το 1992 δύο σύμβουλοι της Φιλεκπαιδευτικής, οι οποίοι διαπίστωσαν την τραγική κατάσταση του διδακτηρίου, των μαθητών, του Ιερού Ναού του Αγ. Γεωργίου, καθώς και το ερειπωμένο σπίτι του μεγάλου Εθνικού μας ευεργέτη. Διαπίστωσαν ακόμα ότι ένα μικρό τμήμα δρόμου που οδηγεί προς το χωριό -4 χιλιομέτρων- θέλει μικρή διάνοιξη και υποσχέθηκαν ότι θα φροντίσουν να επουλώσουν τις παραπάνω ανάγκες.
Με ενέργειες των κυρίων συμβούλων στάλθηκαν τέσσερις φορές κατά διαστήματα λίγα χρήματα, από 1.500 έως 2.000 Ευρώ και αγοράστηκαν λίγα τρόφιμα για τις 17 οικογένειες του χωριού. Ακόμα έστειλαν 1.500 Ευρώ και ήρθαν στην παραθαλάσσια περιοχή της Θεσπρωτίας 32 μαθητές και οι γονείς τους σε 10ήμερη κατασκήνωση.
Για την βελτίωση του δρόμου που οδηγεί στη Χοτόβα, εργολάβος της περιοχής ζήτησε 5.000 Ευρώ και άλλα τόσα για την επισκευή του Σχολείου. Τα παραπάνω ξεχάστηκαν και ανέθεσαν σε μεγάλο εργολάβο να τους πει πόσα θέλει για το δρόμο, ο οποίος τους ζήτησε 40.000.000! Έτσι, έκτοτε ξεχάστηκαν και ο δρόμος και το σχολείο και οι οικογένειες εγκατέλειψαν το χωριό, αφού δεν είχαν δρόμο να μεταφέρουν ζωοτροφές και άλλα αναγκαία. Πήραν τα παιδιά τους και το σχολείο έκλεισε…
Αυτή είναι η συμβολή της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας στη διατήρηση ή σωστότερα στο κλείσιμο του σχολείου της γενέτειρας του Αρσάκη, για το οποίο είχε υποσχεθεί η Εταιρεία να το φροντίζει και να δαπανά κατ’ έτος κάποια χρήματα κ.λπ. κ.λπ.;
Ο κ. Μπαμπινιώτης ασφαλώς τα γνωρίζει όλα αυτά. Και είναι σίγουρο ότι οι 11 μαθητές από τη Χοτόβα κάτι περιμένουν από το μεγάλο χωριανό τους, τον Αρσάκη, όπως και η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και το ερειπωμένο του πατρικό σπίτι.
Μήπως λοιπόν είναι ευκαιρία να εξοικονομήσει ο κ. καθηγητής λίγο χρόνο προκειμένου να πεταχτεί μέχρι τη Χοτόβα, έστω για ν’ ανάψει ένα κεράκι στην εκκλησία του χωριού; Θα ήταν μια ανάσα ζωής, γιατί έτσι θα έδειχνε ότι δεν περιφρονεί και αυτός την άγια θέληση του Αρσάκη, όπως κάνουν δυστυχώς και οι διαχειριστές του κληροδοτήματος των Ζαππαίων.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΚΟΓΚΑ.

proinoslogos.gr