Μηνύματα ηγετών της Ορθοδοξίας για το Πάσχα

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ            Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Εάν η Ανάστασις του Χριστού αφεώρα μόνον εις Αυτόν, η σημασία της δι' ημάς θα ήτο μηδαμινή. Αλλά ο Χριστός δεν ανέστη μόνος. Συνανέστησε μεθ' Εαυτού και πάντας τους ανθρώπους. Βροντοφωνεί σχετικώς ο εκ των προκατόχων ημών Ιερός Χρυσόστομος: «Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς εν τω μνήματι∙ Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο»∙ απαρχή δηλονότι της αναστάσεως πάντων των κεκοιμημένων και των εφεξής κοιμηθησομένων, και της μεταβάσεως αυτών εκ του θανάτου εις την ζωήν.

Το μήνυμα είναι χαροποιόν δι' όλους, διότι η Ανάστασις του Χριστού κατήργησε την δύναμιν του θανάτου. Οι πιστεύοντες εις Αυτόν προσδοκούν ανάστασιν νεκρών και δια τούτο βαπτίζονται εις τον θάνατον Αυτού, συνανίστανται μετ' Αυτού, και ζουν ζωήν αιώνιον.

Ο μακράν του Χριστού κόσμος προσπαθεί να συσσωρεύση υλικά αγαθά, διότι στηρίζει επ' αυτών την ελπίδα της ζωής του. Ελπίζει ακρίτως ότι δια του πλούτου θα αποφύγη τον θάνατον. Και ο πλανώμενος άνθρωπος δια να συσσωρεύση πλούτον, επιμηκύνοντα δήθεν την ζωήν του, σκορπίζει τον θάνατον εις τους άλλους. Αφαιρεί από αυτούς την οικονομικήν δυνατότητα της επιβιώσεως, και πολλάκις διακόπτει βιαίως το νήμα της ζωής των, ελπίζων ότι ούτω θα διασώση την ιδικήν του ζωήν.

Αλλά, αλλοίμονον! Η πλάνη του είναι μεγάλη. Η ζωή κερδίζεται μόνον δια της πίστεως εις τον Χριστόν και δια της εις Αυτόν ενσωματώσεως.

Η εμπειρία της Ορθοδόξου Εκκλησίας βεβαιοί ότι οι ενωθέντες μετά του Χριστού ζουν και μετά θάνατον, συνυπάρχουν μετά των ζώντων, συνδιαλέγονται μετ' αυτών, ακούουν αυτούς και πολλάκις ικανοποιούν θαυματουργικώς τα αιτήματά των.

Δεν χρειάζεται πλέον η αναζήτησις του μυθολογικού «αθανάτου ύδατος». Η αθανασία υπάρχει εν τω Χριστώ, και προσφέρεται δι' Αυτού προς όλους.

Δεν χρειάζεται να εξολοθρεύωνται λαοί δια να επιβιώσουν άλλοι λαοί. Ούτε χρειάζεται να εξολοθρεύωνται ανυπεράσπιστοι ανθρώπιναι υπάρξεις δια να ζήσουν ανετώτερον άλλαι ανθρώπιναι υπάρξεις. Εις όλους ο Χριστός προσφέρει την επίγειον και την επουράνιον ζωήν. Ανέστη, και όσοι επιθυμούν ακολουθούν Αυτόν εις τον δρόμον της Αναστάσεως. Αντιθέτως, όσοι εμμέσως η αμέσως σκορπίζουν τον θάνατον, νομίζοντες ότι ούτω θα παρατείνουν η θα διευκολύνουν την ιδικήν των ζωήν, καταδικάζουν εαυτούς εις τον αιώνιον θάνατον.

Ο Αναστάς Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον ίνα πάντες οι άνθρωποι ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν. Αποτελεί μεγάλην πλάνην εάν πιστεύωμεν ότι θα προέλθη ευημερία εις το ανθρώπινον γένος δια των αλληλοσπαραγμών. Ο Χριστός ανιστά τους νεκρούς και ακυρώνει την θανάτωσιν αυτών. Έχει την δύναμιν της υπερβάσεως του θανάτου. Το γεγονός δε ότι ενίκησε τον θάνατον, επιβεβαιοί την απέχθειαν Αυτού προς αυτόν. Ο Χριστός οδηγεί εις την ζωήν, και επαναχορηγεί αυτήν, τυχόν διακοπείσαν, διότι Εκείνος είναι «η Ζωή και η Ανάστασις ημών». Δια τούτο οι πιστοί δεν φοβούμεθα τον θάνατον. Η δύναμις ημών δεν έγκειται εις το άτρωτον της υπάρξεώς μας αλλά εις το αναστάσιμον αυτής.

Χριστός ανέστη! Και ημείς θα αναστηθώμεν!

Ας ακολουθήσωμεν, αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, τον Αναστάντα Χριστόν, εις πάντα τα έργα Αυτού. Ας βοηθήσωμεν τους στερουμένους των μέσων της επιβιώσεως να συντηρηθούν εις την ζωήν. Ας διακηρύξωμεν εις τους αγνοούντας την Ανάστασιν του Χριστού ότι δι' αυτής κατηργήθη ο θάνατος και ότι συνεπώς δύνανται και αυτοί να μετάσχουν της Αναστάσεως Αυτού, πιστεύοντες εις Αυτόν και ακολουθούντες τα ίχνη Του. Η ιδική μας ανάστασις τότε μόνον είναι δυνατή, όταν προσφέρηται δια την ανάστασιν των άλλων αδελφών μας. Τότε μόνον η νικητήριος διακήρυξις "Χριστός Ανέστη" θα ενεργή σωστικώς δι' όλην την ανθρωπότητα. Γένοιτο!

Ἅγιον Πάσχα 2012

+ Ο Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος προς Χριστόν Αναστάντα

εὐχέτης πάντων υμών

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Από την οδύνη στον χώρο της ελπίδας»

" Οι δύσκολες μέρες που διέρχεται η χώρα μας έχουν έντονη τη γεύση των θλίψεων, της πικρίας, της κόπωσης και της απόγνωσης που αναδύονται σε κάθε ανάβαση προς τον Γολγοθά". Αυτό τονίζει στο Πασχαλινό μήνυμά του ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος.

" Αν ο Χριστός", συνεχίζει ο αρχιεπίσκοπος, "δεν είχε αναστηθεί, δεν θα υπήρχε λόγος και νόημα να απευθύνουμε πασχάλιους χαιρετισμούς, όταν η ζωή γύρω μας όλο και περισσότερο υποβαθμίζεται και η ανθρώπινη ύπαρξη απαξιώνεται".

Ο αρχιεπίσκοπος τονίζει το μεγάλο γεγονός της νίκης της ζωής επί του θανάτου με την Ανάσταση του Χριστού, που όπως λέει "είναι ο θρίαμβος της ζωής και η συντριβή όσων επιβουλεύονται την αλήθεια και προσπαθούν να επιβάλλουν το σκότος".

Παράλληλα ο κ. Ιερώνυμος τονίζει: "Πάσχα σημαίνει έξοδος. Σημαίνει τη διάβαση από την περιοχή της οδύνης στον χώρο της ελπίδας. Σημαίνει τη δύναμη της εναντίωσης στην παρακμή και στο αρνητικό ρεύμα της κάθε εποχής. Ορίζει την έξοδο προς την Αλήθεια. Σηματοδοτεί την απελευθέρωση από τα δεσμά της ανθρώπινης φιλαυτίας και των ψεύτικων υποσχέσεων, την έξοδο προς τη συνάντηση με τους άλλους, για να γινόμαστε μέσα στην Εκκλησία, η κοινωνία της αγάπης".

Ο αρχιεπίσκοπος προτρέπει : " Ας μετακυλήσουμε την πλάκα του φόβου από τις καρδιές μας για να φανεί και πάλι κενός ο τάφος και να αναδειχθεί η ζωή ελεύθερη από την θλίψη και την απελπισία."

Παράλληλα τονίζει:" Η καθημερινότητά μας βιώνει συνεχώς την προσπάθεια του κακού να δηλητηριάζει τη ζωή μας και να πληγώνει την ελπίδα μας. Όμως "Χριστός Ανέστη". Και έκθαμβοι αντικρίζουμε τον ήλιο της δικαιοσύνης "πάσι ζωήν ανατέλλοντα". "Χριστός Ανέστη" . Και μας προσφέρει "άλλης βιοτής της αιωνίου απαρχήν".

Και καταλήγει : "Ας μην αφήσουμε τις θλίψεις και τις ωδίνες που γεννά η σημερινή δύσκολη κατάσταση του τόπου μας να σκοτεινιάσει τη ζωή μας. Ας αφήσουμε το ανέσπερο φως της Αναστάσεως να λαμπρύνει την ύπαρξη μας και να φωτίσει τον δρόμο για έναν καλύτερο αύριο".

Eπίσης γραπτά μηνύματα εξέδωσαν και άλλοι Πατριάρχες της Ορθοδόξου πίστεως.

Αποσπάσματα των Πασχαλινών μηνυμάτων τους:

Πασχαλινό Μήνυμα Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης

«...Πάντες ἀπολαύσατε τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος. Μηδείς θρηνείτῳ πενίαν˙ ἐφάνη γάρ ἡ κοινή Βασιλεία...». (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)

Σέ τοῦτο τόν καιρό τόν ὁποῖον διανύομε, δυσκολευόμαστε πολύ νά γιορτάσωμε τήν Λαμπρή μας, μέ χαρά καί ἀγαλλίαση, ὅπως ἄλλους καλύτερους καιρούς. Μπροστά μας βρίσκονται πολλά δύσκολα ἐμπόδια.

Ἡ φτώχεια καί ἡ ἀνέχεια τῶν καιρῶν μας, ἡ ὁποία πλήττει, δυσκολεύει καί συνθλίβει ὅλους καί ἰδιαιτέρως ὡρισμένους, πολλούς δυστυχῶς, ἀδελφούς μας, οἱ ὁποῖοι βρίσκονται σέ πλῆρες ἀδιέξοδο γιά τά στοιχειώδη ἀγαθά τῆς ζωῆς, τήν διατροφή, τήν ἀντιμετώπιση τῶν βασικῶν ἀναγκῶν, τήν ἐπιβίωση.

Ἡ ἀνεργία ἐπίσης, ἡ ὁποία συνεχῶς αὐξάνεται καί ἀπειλεῖ, εἶναι μεγάλο ἐμπόδιο. Πόσοι ἀδελφοί ἐργαζόμενοι, τεχνῖτες, χειροτέχνες, ἐπιστήμονες, δάσκαλοι ὅλων τῶν βαθμίδων, ἀναζητοῦν καί δέν βρίσκουν ἐργασία, ἐλπίδα καί μέλλον στόν Τόπο μας, τόν ὁποῖον, δυστυχῶς, ἐγκαταλείπουν ἀπό ἀνάγκη καί ὄχι μόνον.

Δυστυχῶς τό βάρος τῆς ἀνεργίας πιέζει ὅλους σήμερα. Ἀναγκαία συνέπεια, ἡ πλήξη καί ἡ ἀγωνία, ἡ ἔντονη ἀνησυχία καί τό ἄγχος, ὅπως τά βλέπομε καί τά βιώνομε κάθε μέρα. Μαζύ μέ τήν θλίψη, ἔρχεται δυστυχῶς καί ἡ κατάθλιψη, ἡ ἀνασφάλεια καί τό ἀβέβαιο μέλλον, γιά ἐμᾶς καί τά παιδιά μας, τόν Τόπο καί τήν Χώρα μας.

Δυστυχῶς ὅλα αὐτά δημιουργοῦν ἕνα κλῖμα πολύ δυσάρεστο, τό ὁποῖον μᾶς δυσκολεύει νά χαροῦμε τήν μεγάλη σημερινή Γιορτή, τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ὡς Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες.

Τά ἀδιέξοδα, οἱ δυσκολίες, οἱ ἀπορίες καί τά ἐρωτήματα εἶναι πολλά καί στενόχωρα.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Εἶναι τόσον παρήγορον καί ἐλπιδοφόρο τό γεγονός, ὅτι, μέσα σ' αὐτό τό ἀναπάντεχο κλῖμα τῆς σημερινῆς κατήφειας, ἔρχεται καί ἀκούεται ἡ φωνή καί ἡ προτροπή τῆς Ἐκκλησίας μας καί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τοῦ αἰώνιου αὐτοῦ Ἁγίου, ὁ ὁποῖος, σάν νά ζοῦσε σήμερα καί νά ἀνάπνεε τόν ἀέρα τόν ὁποῖον ἐμεῖς ἀναπνέομε, μᾶς καλεῖ καί μᾶς προτρέπει νά μήν κλαίει κανείς μας, νά μήν λυπεῖται γιά τήν σημερινή πενία, τήν φτώχεια, τήν ἀνέχεια.

Αὐτή τήν ὑπαρκτή πενία καί τήν ἀνέχεια, καλούμαστε ἀπό τόν λόγο καί τήν φωνή τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου, νά μήν τήν τρομάζωμε, νά μή λυπούμαστε. Νά μήν ἀφήνωμε νά μᾶς ἐπηρεάζει, νά μᾶς ἀπελπίζει καί νά μᾶς πληγώνει, γιατί μέσα καί στήν πραγματικότητα τοῦ εἰκοστοῦ πρώτου αἰῶνα, ὅπως καί πάντοτε, «...ἐφάνη ἡ κοινή Βασιλεία...».

Μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀπό τό ἄδη, τό σκοτάδι καί τήν ἀπελπισία, μέ τήν δική Του τήν ἀπελευθέρωση, ἀπελευθερωνόμαστε καί ἐμεῖς ἀπό τά δεινά, τά κακά τῶν ἡμερῶν μας. Δίπλα στήν λύπη, ἔρχεται ἡ χαρά, στό σκοτάδι τό φῶς. Μαζύ μέ τήν φτώχεια, ὁ πλοῦτος τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ γιά ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς ἀνθρώπους. Ὡς ἄνθρωποι, παιδιά τοῦ Θεοῦ καί πολῖτες τῆς Βασιλείας Του, ἔχομε πλοῦτον καί μέλλον αἰώνιον. Πάει πιά ἡ ἀπειλή τῆς φτώχειας καί τῆς ἀνέχειας. Δέν εἴμαστε πιά οἱ καταδικασμένοι γιά πάντα ἀπό τήν ἀνέχεια. Προσωρινόν μόνον εἶναι τό γεγονός αὐτό καί θά περάσει γρήγορα, ἄν μάλιστα ἀνοίξωμε τά μάτια μας, κινητοποιηθοῦμε καί δραστηριοποιηθοῦμεν, ὅπως εἰς τό παρελθόν οἱ Πατέρες καί Πρόγονοί μας.

Δέν εἴμαστε ἄλλωστε μόνον τό σῶμα μας καί δέν ἔχομε μόνον τίς ἀνάγκες του. Δέν μᾶς χρειάζονται μόνον ἡ τροφή, τά χρήματα καί οἱ ἀνέσεις, οὔτε ἡ παραμονή μας εἰς τόν κόσμον αὐτόν εἶναι αἰώνια, ὅπως καί οἱ οἰκονομικές, οἱ ψυχικές καί ψυχολογικές μας ἄρρωστες καταστάσεις.

Μήνυμα Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλου Γ΄

Η Εκκλησία εορτάζει σήμερον εν χαρά ανεκλαλήτω την ζωηφόρον και λαμπροφόρον του Χριστού Ανάστασιν. Η Εκκλησία αναμιμνήσκεται σήμερον εν ευγνωμοσύνη και ευχαριστία βαθεία την δωρεάν του Θεού προς τον άνθρωπον.

Η Εκκλησία πανηγυρίζει το γεγονός ότι ο ιδρυτής αυτής ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, κατά τον θεοφόρον της Εκκλησίας Πατέρα Άγιον Γρηγόριον τον Παλαμάν Αρχιεπίσκοπον Θεσσαλονίκης «ηράσθη της σωτηρίας του πλάσματος αυτού και την ανακαίνισιν αυτού επεξεργάσατο».

Ο Χριστός, ενδυθείς το ανθρώπινον, θάνατον υπέρ ημών εκουσίως υπέστη, «δια του σταυρού Αυτού ήλθε χαρά εν όλω τω κόσμω».

Δια του σταυρού ο Κύριος ημών κατήλθεν εις τον Άδην. Εις τους κευθμώνας του Άδου συνήντησε τους απ' αιώνων δεσμίους, τους προπάτορας ημών, Αδάμ και Εύαν και τους απογόνους αυτών. Συνήντησεν όλους εκείνους, οι οποίοι άνευ Αυτού, άνευ του Χριστού, ετελειώθησαν, τους ζήσαντας υπό την σκιαν του νόμου Ιουδαίους, δικαίους και αδίκους, τους θεράποντας της φιλοσοφίας Έλληνας και λατρευτάς των ειδώλων.

Δεδοξασμένος και λελαμπρυμένος ο Κύριος ημών δια του θανάτου του σταυρού Αυτού ανήλθεν εις την γην, ίνα ημάς τους ζώντας βεβαιώση περί του έργου Αυτού του σωτηρίου και εις τον Άδην. «Προήλθε ως εκ παστάδος του ολβίου τάφου τούτου», εις τον οποίον οι μαθηταί Αυτού ενεταφίασαν Αυτόν, διαρρήξας τας σφραγίδας αυτού.

Το μυστήριον τούτο, έργον της πανσθενούς δυνάμεως του Θεού, ο Χριστός εις τους μύστας Αυτού εφανέρωσεν, εις τους μαθητάς Αυτού και αποστόλους και εις τας μυροφόρους γυναίκας. Ούτοι ελθόντες εις τον τάφον, ζεύγος φαεσφόρων αγγέλων επ' αυτού εθεάσαντο.

Μήνυμα Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρου Β΄

Το χαρμόσυνο άγγελμα της Ανάστασης του Κυρίου βρίσκει την Μέση Ανατολή, τον τόπο όπου ο Θεός ως Δημιουργός διαλέχθηκε με τον άνθρωπο, να εξακολουθεί να αγωνίζεται με μεγάλες θυσίες προκειμένου να ατενίσει το δίκαιο, την κόρη οφθαλμού του Θεού στη γη. Βρίσκει την Μέση Ανατολή, τον τόπο όπου ο Υιός και Λόγος του Θεού ενανθρωπίστηκε για να θεωθεί ο άνθρωπος, να εξακολουθεί να αναζητά τον δρόμο προς την κοινωνική ειρήνη. Έναν δρόμο όμως που ναρκοθετείται από τον σφιχτό εναγκαλισμό πολιτικής και θρησκείας με την επικράτηση ριζοσπαστικών ιδεολογιών.

Αλλά και στην υποσαχάρια Αφρική, όπου ο χριστιανισμός αυξάνεται αλματωδώς, το χαρμόσυνο άγγελμα της Ανάστασης του Κυρίου δεν φτάνει ειρηνικά στις ψυχές όλων των ανθρώπων, αφού βίαια περιστατικά θέτουν υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα της ελεύθερης θρησκευτικής έκφρασης. Στην υποσαχάρια Αφρική, όπου έχει το σπίτι του το ένα τέταρτο των Χριστιανών του κόσμου, εκδηλώνονται περιστατικά αμφισβήτησης του δικαιώματος ελεύθερα να ορίζει και να νοηματοδοτεί ο καθένας τη ζωή του με αφετηρία την αναφορά του στον Θεό.

Τα πρόσφατα περιστατικά θρησκευτικής βίας στη Νιγηρία, την πολυπληθέστερη χώρα της Αφρικής, με συγκλονίζουν και με προβληματίζουν. Με προβληματίζει το γεγονός ότι ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός απειλεί να συρρικνώσει τον πλούτο της θρησκευτικής παράδοσης. Με προβληματίζει το γεγονός ότι η πίστη μπορεί να μεταστοιχειωθεί σε επιθετικό φανατισμό. Με προβληματίζει το γεγονός ότι η βία και ο φόβος δηλητηριάζουν την συνύπαρξη.

Eίναι πράγματι λυπηρό, τώρα που παταγωδώς διαψεύστηκαν όσοι προέβλεπαν το τέλος των θρησκειών, να σπαταλώνται οι ταμιευτήρες των θρησκειών για να αρδεύσουν τον αγρό των συγκρούσεων. Να σπαταλώνται οι ταμιευτήρες των θρησκειών, οι οποίες, στην εποχή της αξιακής κρίσης που διερχόμαστε, αγρυπνούν για την διαφύλαξη της πνευματικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Να σπαταλώνται οι ταμιευτήρες των θρησκειών, οι οποίες βρίσκονται στον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Είναι καιρός όλοι να αντιληφθούμε ότι πολυπολιτισμική κοινωνία σημαίνει κατά βάση πολυθρησκευτική κοινωνία. Σε αυτήν την κοινωνία ειρήνη δεν είναι δυνατόν να υπάρξει χωρίς ειρήνη μεταξύ των θρησκειών. Και ειρήνη μεταξύ των θρησκειών δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς διάλογο μεταξύ των θρησκειών.

Και αν κάποιοι φοβικά υποστηρίζουν ότι ο διαθρησκειακός διάλογος θα αποχρωματίσει την ιδιαιτερότητα κάθε θρησκευτικής έκφρασης, πλανώνται. Αδυνατούν να αντιληφθούν ότι άνθρωπος και θρησκευτική πίστη άρρηκτα συνυπάρχουν από την αρχή του κόσμου. Αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η θρησκευτική πίστη δεν διαγράφηκε ποτέ από την υπαρξιακή ταυτότητα ατόμων και λαών όσο και αν προσπάθησαν πολλοί κατά καιρούς να το καταφέρουν. Αδυνατούν να αντιληφθούν αυτό που καθημερινά διαπιστώνω ποιμαίνοντας την Αφρική, αυτό το μωσαϊκό των λαών και των θρησκειών: ότι η πίστη στον Θεό αποτελεί την μοναδική σταθερά σε έναν κόσμο που κλυδωνίζεται επικίνδυνα.

Και αν κάποιοι θεωρούν χίμαιρα την αληθινή ειρήνευση των θρησκειών ως ουσιαστικό παράγοντα παγκόσμιας ειρήνης δεν έχουν παρά να αναλογιστούν ότι αμφισβητούν την παντοδύναμη βούληση του Θεού να αναδείξει το ανθρώπινο γένος στις γνήσιες διαστάσεις του, να το τοποθετήσει στο αυθεντικό βάθρο του. Την παντοδύναμη θεία βούληση που έμπρακτα πιστοποίησε η Ενανθρώπηση και η Ανάσταση του Υιού και Λόγου του Θεού προκειμένου το ανθρώπινο γένος να λυτρωθεί από τον πνευματικό θάνατο.

Πασχαλινό μήνυμα Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου

Πανηγυρίζουμε κάθε χρόνο με ιερό ενθουσιασμό το Πάσχα, την "εορτήν των εορτών", "Πάσχα ιερόν ημίν σήμερον αναδέδεικται• Πάσχα καινόν, άγιον• Πάσχα μυστικόν", ψάλλουμε ευφρόσυνα. Η αρχική σημασία της λέξεως πάσχα δεν είναι βεβαία• με την πάροδο, πάντως, του χρόνου, κατέληξε να σημαίνει τη διέλευση, το πέρασμα, τη διάβαση, την έξοδο. Η εορτή αυτή έχει την αφετηρία της σε μια ιστορική έξοδο των Ισραηλιτών από τη μακροχρόνια δουλεία στην Αίγυπτο προς την ελευθερία. Έδωσε έμπνευση, αντοχή κι ελπίδα και σε άλλους λαούς σε δύσκολες φάσεις αιχμαλωσίας, για την αποτίναξη ξένου ζυγού και τη διάβαση προς μια νέα κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.

Αυτή η γιορτή μεταμορφώθηκε και πήρε νέο νόημα στην παγκόσμια ιστορία με τη ζωή, τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού. Ο ίδιος ο Ιησούς δήλωσε ότι πραγμάτωσε ένα νέο Πάσχα, πανανθρώπινης σημασίας, με την εξιλαστήριο προσφορά Του. Ως "άμωμος Αμνός" θυσιάσθηκε χάριν της ανθρωπότητος και εγκαινίασε το "καινόν" Πάσχα, το "άγιον" και "μυστικόν", με το διηνεκές μήνυμα της θυσίας Του, με τη νικηφόρο ανάστασή Του, την κατανίκηση του θανάτου, την πρόγευση της μελλοντικής εν δυνάμει Παρουσίας Του.

Έτσι, οι Χριστιανοί, στη διάρκεια των 20 αιώνων που πέρασαν, κάθε Πάσχα γιορτάζουμε την καθοριστική διάβαση του ανθρωπίνου γένους "από τον θάνατο στη ζωή", την απελευθέρωση από την αμαρτία και τη φθορά. Τονώνουμε τη σχέση μας, κοινωνούμε με τον σταυρωθέντα και αναστάντα Χριστό, που μας χαρίζει την αιώνια ζωή• και εντείνουμε την προσδοκία μας για την ένδοξη μελλοντική παρουσία Του. "Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί• Πάσχα, Κυρίου Πάσχα• εκ γαρ θανάτου προς ζωήν και εκ γης προς ουρανόν, Χριστός ο Θεός ημάς διεβίβασεν, επινίκιον άδοντας". Με την ανάστασή Του, ο Χριστός συνήγειρε ολόκληρη την ανθρώπινη φύση, για να γίνει ο αιώνιος Λυτρωτής, η δύναμη και η παρηγορία των πιστών.

Γιορτάζοντας το Πάσχα, καλούμεθα σε μια προσωπική κίνηση εξόδου από την πολύμορφη και συχνά δυσδιάκριτη αμαρτία. Προσδιορίζοντάς την με σύγχρονη ορολογία, θα λέγαμε: Έξοδο από τη διαφθορά, το ψέμμα, την ανομία, την απάτη, που μολύνουν με ποικίλες μορφές κάθε κοινωνική τάξη υπονομεύοντας τη συνοχή του λαού• αποφασιστική επιλογή της αλήθειας και της τιμιότητος. Έξοδο από την αδιαφορία για τη δικαιοσύνη•συστράτευση για την επικράτηση του δικαίου στο περιβάλλον μας και ευρύτερα στην κοινωνία μας.

Το Πάσχα, μας καλεί επίσης να διαβούμε από τον εγωκεντρισμό στη συναδέλφωση. Η κόπωση, η δυσπιστία, η πικρή γεύση της καθημερινότητος μας σπρώχνουν συχνά σε απομονωτισμό. Στριφογυρίζουμε γύρω από τον εαυτό μας, τα προβλήματα και τα ενδιαφέροντά μας. Επείγει η έξοδος από το φρούριο του "εγώ"•, για να συναντήσουμε τους άλλους με κατανόηση και σεβασμό. "Πάσχα, εν χαρά αλλήλους περιπτυξόμεθα". Να προσφέρουμε συγγνώμη, συμπόνια αλληλεγγύη και ανεπιτήδευτη αγάπη. "Συγχωρήσωμεν πάντα τη αναστάσει".

Η εορτή του Πάσχα, αδελφοί μου, μας καλεί και συγχρόνως μας προσφέρει την έμπνευση, για να προχωρήσουμε κι᾽ εμείς σε μια προσωπική, διάβαση, μια έξοδο από τις ποικίλες μορφές καταπιέσεων που απαξιώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη και να εργασθούμε δυναμικά για την ανύψωση της ζωής όλης της κοινωνίας.

http://www.ert.gr