Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Σε απόγνωση οι μετανάστες από φτώχεια - ανεργία. Επιστρέφουν στην Αλβανία, λόγω της κρίσης!


«Στράγγιξαν» οι δουλειές, πέφτουν τα μεροκάματα...

Το όνειρο για μια καλύτερη ζωή στην Ελλάδα αποδείχτηκε απατηλό. Όσοι δεν έχουν υποχρεώσεις, όπως για παράδειγμα τα παιδιά που πηγαίνουν σχολείο ή κάποιο δάνειο σε τράπεζα για το δικό τους κεραμίδι, επιστρέφουν στην Αλβανία. Το ταξίδι που έκαναν, πριν από μερικά χρόνια για κάποιους είχε ημερομηνία λήξης.
Ο λόγος για ορισμένους Αλβανούς μετανάστες του νομού Λάρισας, οι οποίοι απογοητευμένοι από την οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα και κυρίως την κατάρρευση της οικοδομής, όπου απασχολούνταν οι περισσότεροι, πήραν τη δύσκολη αυτή απόφαση.
Ο προβληματισμός για το μέλλον των παιδιών τους, η απογοήτευση για τον παράδεισο που τους υποσχέθηκαν αλλά δεν τον συνάντησαν ποτέ και η αγωνία για το αν είναι σωστή η απόφαση της επιστροφής στη γείτονα χώρα ήταν έντονα ζωγραφισμένα στα πρόσωπα των μελών της διοίκησης του Συλλόγου Αλλοδαπών Μεταναστών.
Το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται οι περισσότεροι Αλβανοί που διαμένουν χρόνια στη Λάρισα απασχόλησε τη χθεσινοβραδινή συνεδρίαση της διοίκησης του Συλλόγου, η οποία αναζήτησε τρόπους βοήθειας κάποιων μελών της, που βρίσκονται σε τραγική κατάσταση.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του προέδρου του Συλλόγου κ. Άγγελου Μήτση στην «Ε» ότι «υπάρχουν Αλβανοί, οι οποίοι δεν έχουν χρήματα για το ταξίδι της επιστροφής στην πατρίδα τους».
Το πρόβλημα επιβίωσης οι μετανάστες άρχισαν να το αντιμετωπίζουν από τότε που ξεκίνησε η μεγάλη κρίση στην οικοδομή, δηλαδή εδώ και ένα χρόνο.
«Έχω να κάνω μεροκάματο πάνω από έξι μήνες. Όσες πόρτες και αν χτύπησα δεν βρήκα ανταπόκριση. Ευτυχώς δεν έχω υποχρεώσεις στην Ελλάδα και το ταξίδι της επιστροφής στην Αλβανία θα είναι πιο εύκολο. Αλίμονο σε όσους έχουν οικογένειες» θα μας πει ο Θανάσης Νικόλας και συμπληρώνει ο συνάδελφός του: «Μέχρι τώρα στέλναμε χρήματα στους δικούς μας στην Αλβανία. Τώρα ήρθε η ώρα να μας δώσουν δανεικά».
Στον σύλλογο υπάρχουν και μέλη που εργάζονταν ως εργολάβοι οικοδομών και το εισόδημά τους επλήγη σημαντικά από τα «κανόνια» που έπεσαν στην κτηματαγορά. «Οι ακάλυπτες επιταγές που έχω στην τσέπη μου συναγωνίζονται τα τραπουλόχαρτα. Οι υποχρεώσεις τρέχουν και δεν ξέρω πώς να τις καλύψω, καθώς δεν διαθέτω άλλα εισοδήματα» αναφέρει στην «Ε» ο κ. Θωμάς.
Το ίδιο απελπιστική είναι η κατάσταση και για τους μετανάστες που εργάζονταν επί χρόνια στους αγρούς και σε αγροτικές ασχολίες. Ο κ. Τάκης από τα Δέντρα Τυρνάβου δηλώνει χαρακτηριστικά: «Τα προβλήματα των αγροτών έχουν αντίκτυπο και σε μας τους εργάτες γης. Το μεροκάματο συνεχώς μειώνεται και από τα 28 ευρώ, που βρίσκεται σήμερα, κατεβαίνει ανησυχητικά. Σε αυτό συμβάλλουν και άλλοι μετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα, όπως Βούλγαροι και Ρουμάνοι, οι οποίοι στοιχίζουν φθηνότερα».
Όπως εξηγούν μέλη του τοπικού συλλόγου και χωρίς ανταγωνιστική διάθεση, με την παρουσία τους στη χώρα, ενισχύεται η «μαύρη εργασία». «Οι εργάτες αυτοί, κυρίως στα θερμοκήπια δεν χρειάζεται να κολλούν ένσημα, γιατί λόγω Ε.Ε. δεν χρειάζεται να ανανεώνουν την κάρτα παραμονής. Αντίθετα εμείς ενισχύουμε τους ασφαλιστικούς φορείς, γιατί τα ένσημά μας χρειάζονται στην ανανέωση της κάρτας παραμονής».
Και τα παράπονα από τους αλλοδαπούς συνεχίζουν να πέφτουν βροχή.
«Είναι δυνατόν η βεβαίωση τύπου Α που μας χορηγούν, όταν καθυστερεί η ανανέωση της «πράσινης» κάρτας να χρησιμοποιείται για να περνάμε από τα σύνορα, αλλά να μην την δέχονται για να ανανεώσουμε την κάρτα ανεργίας του ΟΑΕΔ; Γιατί να χάνουμε τα δικαιώματα που έχει ένας άνεργος, επειδή η γραφειοκρατία ευθύνεται για την μη έγκαιρη προμήθεια της κάρτας;»
Στην παρατήρηση της «Ε» ότι η οικονομική κρίση έχει πλήξει τους πάντες, οι μετανάστες συμφωνούν, αλλά σπεύδουν να συμπληρώσουν ότι «επειδή δεν διαθέτουν δικό τους σπίτι ή άλλα περιουσιακά στοιχεία, το μεροκάματο είναι απαραίτητο για την παραμονή τους στη χώρα».
Μετά από αυτά, οποιοσδήποτε σχολιασμός διάφορων δημοσιευμάτων για το προσκλητήριο Αλβανικών Τραπεζών σε μετανάστες που ζούνε στη χώρα μας, να μεταφέρουν εκεί τις καταθέσεις τους, είναι περιττός.
Η νεαρή Χριστίνα αποτελεί το κλασικό παράδειγμα ότι «δεν υπάρχει φως στο τούνελ πουθενά για τον μετανάστη».
Απόφοιτη του ΑΠΘ Πληροφορικής, κάτοχος μεταπτυχιακών και άλλων τίτλων σπουδών εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, καθώς δεν δικαιούται να απασχοληθεί στον δημόσιο τομέα.
ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΙΑ Η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ
Μοναδική ελπίδα όλων των μεταναστών η απόκτηση της ελληνικής υπηκοότητας, καθώς η εξαγγελθείσα νομοθετική ρύθμιση από την κυβέρνηση, θα αποτελέσει μια σημαντική οικονομική ανάσα.
Καταρχήν θα σταματήσει η οικονομική αφαίμαξη για την ανανέωση της κάρτας παραμονής. Με την απόκτηση της υπηκοότητας των παιδιών τους αυτόματα αποκτούν δικαιώματα (και όχι μόνο υποχρεώσεις) με επιδόματα, φοροαπαλλαγές και άλλα προνόμια.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συλλόγου Άγγελο Μήτση «αυτή η εξέλιξη ουσιαστικά είναι που κρατά τους μετανάστες στην Ελλάδα. Έκαναν τόσα χρόνια υπομονή και δεν θέλουν να πάνε χαμένα. Ελπίζουν, όπως όλοι οι Έλληνες ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί». Και συμπληρώνει με νόημα: «Η υπηκοότητα άλλωστε, θα μας δώσει το δικαίωμα και του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, κάτι που σημαίνει ότι θα αποκτήσουμε φωνή και υπόσταση, αρχής γενομένης από τις επικείμενες εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τον Νοέμβριο».
Γ. Ρούστας
εφημ. Ελευθερία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου