Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Ο νέος Γενικός Πρόξενος της Αλβανίας στα Γιάννινα…

 Ανέλαβε και ασκεί ήδη τα καθήκοντά του ο κ. Γιάννης Γιάννης, Γενικός Πρόξενος της Αλβανίας στα Γιάννινα. Ο Γ. Γιάννης συμβαίνει να είναι κορυφαίο στέλεχος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και πρώην Γενικός Πρόεδρος και Γεν. Γραμματέας της «Ομόνοιας», της οργάνωσης που απηχεί τα συμφέροντα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία και διεκδικεί την απόδοση των κατοχυρωμένων μειονοτικών δικαιωμάτων.
Με τον ίδιο μας ενώνουν πολλά και δεν μας χωρίζει τίποτε, παρότι εκείνος θέλησε, με τα νέα καθήκοντα που ανέλαβε, να θέσει κάποιους διαφαινόμενους διαχωρισμούς.
Πιστεύουμε ότι η πλήρωση της θέσης του Γεν. Προξένου στα Γιάννινα από τον Γιάννη Γιάννη, πέρα από τη δική του επιθυμία, ίσως ήταν και εισήγηση του Γενικού Συμβουλίου της «Ομόνοιας» και του «ΚΕΑΔ» (Κόμμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Το γεγονός αυτό δημιουργεί προβληματισμούς και όχι καθαρές σκέψεις για τη λειτουργία της «Ομόνοιας». Είναι αλήθεια ότι και οι διατελέσαντες Γεν. Πρόξενοι στα Γιάννινα τα τελευταία χρόνια, Γιάννης Ντάκος και Ανδρέας Κάσσος, ήταν ελληνικής καταγωγής. Εκείνοι, όμως, ήταν απλοί Αλβανοί πολίτες και δεν κατείχαν αξιώματα στην «Ομόνοια».
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός εξανίσταται, με κίνδυνο να διαρραγεί περαιτέρω η ενότητά του και να διευρυνθεί ο διχασμός που από καιρό εμφωλεύει στον χώρο, με ορατό τον κίνδυνο της ολοσχερούς εξαφάνισης της Μειονότητας.
Με τον διορισμό του Γιάννη Γιάννη ως Γεν. Προξένου στα Γιάννινα, πώς είναι δυνατό, από το ένα μέρος να υπερασπίζεται τα εθνικά δίκαια της Μειονότητας και από το άλλο να ενδιαφέρεται για λύσεις συμφέρουσες προς το αλβανικό κράτος; Να επισημάνουμε τις σοβαρές εκκρεμότητες που υπάρχουν σε ζητήματα που αφορούν την Μειονότητα, όπως την σκοπιμότητα που έκρυβε η πρόσφατη απογραφή στην Αλβανία που έβγαλε, ούτε λίγο ούτε πολύ, 6,75% τον ορθόδοξο πληθυσμό στη χώρα, τα ιδιοκτησιακά, η εγκληματικότητα στις μειονοτικές περιοχές, η υφαρπαγή εκτάσεων που ανήκουν σε βορειοηπειρώτες και πολλά άλλα ζητήματα. Ως εκπρόσωπος ποίων συμφερόντων θα ασκήσει τα καθήκοντά του ο Γεν. Πρόξενος;
Πολύ σωστά γράφει ο «Πρωινός Λόγος» (Παρασκευή 30 Μαΐου 2014) ότι «τα στελέχη που δεν εμπλέκονται σε «αλισβερίσια» για την εξασφάλιση κρατικών θέσεων, έχουν μείνει αποσβολωμένα, καθώς διαπιστώνουν ότι επιφανή στελέχη για προσωπικά οφέλη, διαγράφουν τους αγώνες τους, το παρελθόν τους, την ιστορία και τα συμφέροντα εν γένει της ελληνικής μειονότητας».
Τα παράπονα αυτά των Βορειοηπειρωτών τα διαπιστώσαμε και εμείς από τις επαφές που έχουμε με απλούς ανθρώπους της Μειονότητας, οι οποίοι αισθάνονται προδομένοι από στελέχη, στα οποία είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους για την ανάδειξη και επίλυση πολλών προβλημάτων που τους ταλανίζουν.
Φαίνεται ότι ο κ. Γιάννης Γιάννης, επιφανές στέλεχος της Μειονότητας, με αγώνες υπέρ των βορειοηπειρωτών και με συνεχείς προσπάθειες για την προάσπιση των μειονοτικών δικαιωμάτων, ενέδωσε στις «αλβανικές σειρήνες» και διέγραψε το παρελθόν και την ιστορία του.
Το γεγονός αυτό είναι που πικραίνει τους βορειοηπειρώτες, οι οποίοι αγανακτούν και αισθάνονται προδομένοι από τέτοιες επιλογές. Δεν γίνεται να μην σχολιαστούν οι δηλώσεις του νέου Προξένου στον «Πρωινό Λόγο», σε ρεπορτάζ του Χρήστου Τσέτση (Παρασκευή 30 Μαΐου 2014). Ο νέος Πρόξενος θεωρεί «ιδιαίτερη τιμή» την επιλογή του για τη θέση του Γενικού Προξένου στα Γιάννινα από τον πρωθυπουργό της Αλβανίας Έντι Ράμα. Και βέβαια αποτελεί τιμή μια τέτοια επιλογή, όταν, μάλιστα, πρόκειται για πολίτη της Μειονότητας. Θα επικροτούσαμε όμως την επιλογή όταν επρόκειτο για κάποια άλλη κρατική θέση και όχι για τη συγκεκριμένη θέση του Προξένου στα Γιάννινα, όπου οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές και οι ανταλλαγές πολιτικές, πολιτιστικές, εκπαιδευτικές, θρησκευτικές και επιχειρηματικές, είναι πολύ δύσκολο να προωθηθούν και να υλοποιηθούν, όταν είναι γνωστές οι αλβανικές ασυνέπειες και παλινδρομήσεις. 
Και κάτι άλλο ακόμη. Ο νέος Πρόξενος, όταν δηλώνει ότι θα προωθήσει συνεργασίες «ανάμεσα στην Περιφέρεια Ιωαννίνων και στη Νότια Αλβανία, την Περιφέρεια Αργυροκάστρου και Αγίων Σαράντα», διέγραψε, «άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του», την Βόρειο Ήπειρο και την αντικατέστησε με την Νότιο Αλβανία, όπως αρέσκονται να την ονομάζουν οι Αλβανοί.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η θέση αυτή είναι διπλωματική και δεν έχει καμία σχέση με ιστορική διαστρέβλωση και παραποίηση μιας ονομασίας και μιας πραγματικότητας που έχει καταγραφεί σε όλα τα διεθνή φόρα, στους διεθνείς Οργανισμούς και στον ΟΗΕ ως «Βόρειος Ήπειρος».
Δεν έχω άποψη για τη συγγραφική δραστηριότητα του νέου Προξένου. Δεν γνωρίζω ούτε τα εγχειρίδια «ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας» για τη χρήση των μαθητών της Μέσης Εκπαίδευσης της Μειονότητας, ούτε τα δημοσιεύματά του στον περιοδικό και ημερήσιο τύπο. Επομένως, για τη συγγραφική του δραστηριότητα δεν είμαι σε θέση να εκφέρω γνώμη. Άλλοι αρμοδιότεροι να αναλάβουν να αναδείξουν το συγγραφικό έργο του νέου προξένου.
Πρόθεσή μου με όσα έγραψα δεν είναι να κρίνω τους λόγους που ώθησαν τον κ. Γιάννη Γιάννη να αναλάβει τη λεπτή θέση του Γενικού Προξένου της Αλβανίας στα Γιάννινα. Άλλωστε δεν είμαι σε θέση να επικρίνω ή να επιβραβεύσω μια απόφαση που αφορά τον ίδιο. Απλά διατυπώνω κάποιους προβληματισμούς δικούς μου και πολλών άλλων συμπατριωτών μας. Για τέτοιες αποφάσεις τελικός κριτής είναι η ιστορία.
Πάντως, στη νέα του θέση ο βορειοηπειρώτης νέος Γεν. Πρόξενος θα χρειαστεί δύναμη, κουράγιο και προσπάθειες, για να τηρηθούν οι λεπτές ισορροπίες. Του το ευχόμαστε.


Γράφει ο ΝΙΚΟΣ Θ. ΥΦΑΝΤΗΣ

proinoslogos.gr

1 σχόλιο:

  1. Αφιερωμένο στα ανθρωπάκια που ξεπουλούν το χωριό μας στους τουρκοαλβανούς!!

    ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ

    "Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράμμα! Τελικά δε βγαίνουν παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αητός διαπιστώνει κάτι τέτοιο βρίσκεται στο δίλημμα αν πρέπει να καταβροχθίσει όλα τα κοτόπουλα και τις κότες που κακαρίζουν. Μα συγκρατείται. Κι' ό,τι τον κάνει να συγκρατηθεί είναι μια μικρή ελπίδα• πως ανάμεσα στα τόσα κοτόπουλα, μπορεί κάποτε να βρεθεί ένα αητόπουλο, ικανό σαν εκείνον τον ίδιο, ένα αητόπουλο που από την ψηλή φωληά του θ' ατενίζει μακριά κόσμους καινούριους, σκέψεις καινούριες, καινούρια σχήματα ζωής.

    Μόνο αυτή η ανεπαίσθητη ελπίδα κρατάει το λυπημένο, τον αποξενωμένο αητό από την απόφασή του να φάει όλα τα κοτόπουλα και όλες τις κότες που κακαρίζουν, και που δεν βλέπουν ότι τα κλωσσάει ένας αητός, δεν καταλαβαίνουν ότι ζούνε σ' ένα ψηλό, απόμακρο βράχο, μακριά από τις υγρές και σκοτεινές κοιλάδες. Δεν ατενίζουν την απόσταση, όπως κάνει ο απομονωμένος αητός. Μόνο καταβροχθίζουν και καταβροχθίζουν, όλο καταβροχθίζουν ό,τι φέρνει ο αητός στη φωλιά.

    Οι κότες και τα κοτόπουλα άφησαν τον αητό να τα ζεστάνει κάτω από τα μεγάλα και δυνατά του φτερά όταν απ' όξω κροτάλιζε η βροχή και αναβροντούσαν οι καταιγίδες που 'κείνος άντεχε δίχως καμμιά προστασία. Όταν τα πράμματα γίνονταν σκληρότερα, του πέταγαν μικρές μυτερές πέτρες από κάποια ενέδρα για να τον χτυπήσουν και να τον πληγώσουν.

    Όταν ο αητός αντιλήφθηκε την κακοήθεια ετούτη, πρώτη του αντίδραση ήταν να τα ξεσχίσει σε χίλια κομμάτια. Μα το ξανασκέφτηκε κι' άρχισε να τα λυπάται. Κάποτε, έλπισε, θα βρισκόταν - έπρεπε να βρεθεί - ανάμεσα στα τόσα κοντόφθαλμα κοτόπουλα που κακάριζαν και καταβρόχθιζαν ό,τι έλαχε μπροστά τους, ένας μικρός αητός σαν τον ίδιο του τον εαυτό.

    Ο μοναχός αητός μέχρι σήμερα δεν έχει εγκαταλείψει την ελπίδα. Κι' εξακολουθεί να κλωσσάει κοτόπουλα.

    Δεν θέλεις να γίνεις αητός, Ανθρωπάκο. Γιαυτό σε τρώνε τα όρνεα. Φοβάσαι τους αητούς κι' έτσι ζεις κοπαδιαστά και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι. Γιατί μερικά από τα κοτόπουλα σου έχουν κλωσσήσει αυγά όρνεων. Και τα όρνεά σου έχουνε γίνει οι Φύρερ σου ενάντια στους αητούς, τους αητούς που θελήσανε να σε οδηγήσουν σε μακρινότερες, πιο υποσχετικές αποστάσεις. Τα όρνεα σε δίδαξαν να τρως ψοφίμια και να'σαι ικανοποιημένος με ελάχιστα σπειριά σιτάρι. Σ' έμαθαν και να ορύεσαι "Ζήτω, ζήτω, Μέγα Όρνεο!". Τώρα λιμοκτονείς και πεθαίνεις κι' ακόμη φοβάσαι τους αητούς που κλωσσάνε τα κοτόπουλά σου."

    ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΪΧ

    ΑπάντησηΔιαγραφή