ΑΣΤΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Αποκαλυπτική ιστορική αναδρομή

Οι κραυγές το τελευταίο διάστημα του προέδρου της ΝΔ Αντ. Σαμαρά, του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρη, του υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ. Μιχ. Χρυσοχοΐδη και άλλων, οι απειλές που εκτοξεύουν για φυλάκιση κι απέλαση όσων «παρανόμων» μεταναστών βρίσκουν πρόσκαιρο αποκούμπι στη χώρα μας, ούτε συγκυριακές είναι, ούτε αποσπασματικές.
 

Είναι απόλυτα σύμφωνες με τα συμφέροντα της τάξης τους, ταξικά συμφέροντα εκφράζουν, δεκαετίες τώρα το μεθοδεύουν, ο ψευτοανθρωπισμός τους απέναντι στους απόκληρους του συστήματος, τους πρόσφυγες του ιμπεριαλισμού, να εξαντλείται στην υποδοχή μόνον όσων χρειάζονται τα μονοπώλια για να διευρύνουν την κερδοφορία του, με απόλυτα ελεγχόμενη εισαγωγή πάμφθηνου εργατικού δυναμικού, δίχως δικαιώματα. 

Την απάνθρωπη αυτή μεταχείριση δεν την επιφυλάσσουν μόνο στους εργάτες του Μπαγκλαντές ή της Παλαιστίνης, αλλά και για «ομογενείς» τους, εργάτες ελληνικής καταγωγής κατοίκους άλλων χωρών, στην είσοδο των οποίων έβαλαν ποικίλους φραγμούς.

Ο Γ. Καρατζαφέρης με τα καλέσματα τελευταία (να τους στείλουν σε στρατόπεδα ή ξερονήσια να δουλέψουν εκεί σκληρά «για την Ελλάδα» για να κερδίσουν ένα πιάτο φαΐ) μιλά πιο χοντροκομμένα από άλλους, μα ξεκάθαρα όσον αφορά τους στόχους τους. Επιπλέον, έχει ιδιαίτερη σημασία να πούμε ότι μέσα στον αντιδραστικό - ρατσιστικό αγώνα δρόμου που επιδίδονται όλοι αυτοί πολύ συχνά ακούγεται το επιχείρημα ότι η χώρα «έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι» λες και οι μετανάστες με ή χωρίς νόμιμα έγγραφα «ξεφύτρωσαν» στη χώρα ως δια μαγείας. Οι αστικές κυβερνήσεις, η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση.

Μερικά ιστορικά παραδείγματα

Από ρεπορτάζ της εποχής

Τέλη Οκτώβρη 1990. Εχει ήδη ξεκινήσει η συζήτηση αλλά και οι διμερείς επαφές με την αλβανική κυβέρνηση για το λεγόμενο «άνοιγμα των συνόρων». Θυμίζουμε ότι εκείνη την περίοδο η ελληνική κυβέρνηση εκφράζοντας συμφέροντα Ελλήνων μεγαλοεπιχειρηματιών προωθούσε «δημιουργία υδροηλεκτρικού εργοστασίου από την Ελλάδα στον Αώο ποταμό για κοινή χρήση των δύο χωρών» και «κατασκευή από Ελληνες επιχειρηματίες του δρόμου της Εγνατίας οδού που φτάνει στο Δυρράχιο». Ακόμα, «ανακοινώθηκε ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος έστειλε αντιπροσωπείες στα Τίρανα και το Αργυρόκαστρο», επίσης «Από την πλευρά της ελληνικής αντιπροσωπείας ζητήθηκε νομικό πλαίσιο για την εγγύηση των ελληνικών επενδύσεων στην Αλβανία» (ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ 14/1/91). Υπήρχε δηλαδή ανάγκη για φτηνά εργατικά χέρια.Ο Αντ. Σαμαράς ως υπουργός τότε Εξωτερικών περιοδεύει στην Αλβανία σε Αργυρόκαστρο και μειονοτικά χωριά. Ηδη, έχει εκφραστεί η επιθυμία των κατοίκων να ανοίξουν τα σύνορα με την Ελλάδα. «(...) δώστε μας βίζα, ανοίξτε τα σύνορα (...)» γράφει ο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» 27/10/90.
Λίγους μήνες αργότερα, Γενάρη 1991, ο τότε πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, επικεφαλής πολυμελούς αντιπροσωπείας (ανάμεσά τους Αντ. Σαμαράς και Ντ. Μπακογιάννη, πρόεδρος σήμερα της ΔΗΣΥ) επισκέπτεται τα Τίρανα για συνομιλίες με την αλβανική κυβέρνηση. Γράφει ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» στις 15/1/1991: «Αυτό που (...) παρουσίασε χθες στη Δερβιτσάνη ο Κ. Μητσοτάκης ως "άνοιγμα των συνόρων" είναι στην πραγματικότητα η δήλωση Σαμαρά το βράδυ της Κυριακής, (...) Δηλαδή ότι: "Η ελληνική πρεσβεία στα Τίρανα θα αυξήσει τη ροή των θεωρήσεων (εκδόσεις βίζας) διάρκειας μέχρι ενός έτους για τους Αλβανούς υπηκόους"». Ο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» 14/1/91 λέει: «Αποφασίστηκε να δίνονται με αυξανόμενο ρυθμό βίζες βορειοηπειρωτών προς την Ελλάδα για εποχιακές δουλειές». Κάπως έτσι έχει πέσει το σύνθημα για μαζικές εισροές με στόχο βέβαια να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες του κεφαλαίου για φτηνά εργατικά χέρια. Και άσχετα αν όντως το σχέδιο έλεγε για ένα χρόνο παραμονή στην Ελλάδα, η ουσία είναι ότι για τους Αλβανούς υπηκόους, το άκουσμα και μόνο του στοιχείου «αυξανόμενος αριθμός βίζας» έδινε από μόνο του κίνητρο για μετανάστευση.
Προφανώς μπροστά τα αδιέξοδα που δημιουργεί η ίδια η πολιτική τους, αφού πρώτα έστειλαν σήμα «ελάτε», μετά έψαξαν τρόπο να χαλιναγωγήσουν τις μαζικές εισροές λόγω προβλημάτων που δημιουργήθηκαν.
Ετσι, 6 μήνες μετά, Ιούνη 1991 ο τότε ΥΠΕΞ Αντ. Σαμαράς (συναντώντας τον Αλβανό ΥΠΕΞ) δήλωνε: «Οικονομικοί φυγάδες δεν γίνονται πλέον δεκτοί από την Ελλάδα και σήμερα συμφωνήσαμε στην ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων» («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» 27/6/91, σελ. 3). 'Η στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ» (27/6/91, ΣΕΛ. 9): «Επίσης συμφωνήθηκε ο χαρακτηρισμός των προσφύγων ως "οικονομικών" και όχι "πολιτικών", γεγονός που διευκολύνει την ελληνική κυβέρνηση στους χειρισμούς της απέναντί τους σε σχέση με τα προβλήματα, κυρίως, που ορισμένες φορές δημιουργούνται κατά την παραμονή τους στην Ελλάδα».

Τα μονοπώλια ανοιγοκλείνουν τη στρόφιγγα

Η ουσία είναι ότι η πολιτική τους δεν ξεχωρίζει Ελληνες από ξένους εργάτες. Εχει ταξική ρίζα κι ανάλογα με τα συμφέροντα των μονοπωλίων ανοιγοκλείνει τις πόρτες εισόδου στην Ελλάδα, ρυθμίζει πόσοι θα έρθουν και για πόσο, πάντα με λειψά δικαιώματα, ώστε με μεροκάματα πείνας να λιώνουν στη δουλειά δίχως μιλιά, καταπώς βολεύει τα αφεντικά.
Το ΚΚΕ στην Εκθεση που κατέθεσε Οκτώβρη 2011 στην Επιτροπή της Βουλής για τη μετανάστευση, σημείωνε χαρακτηριστικά: «(...) Η μετανάστευση στη σύγχρονη ιμπεριαλιστική φάση του καπιταλισμού σχετίζεται με την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας μέσω της συμπίεσης της τιμής της εργατικής δύναμης, τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για την αναδιανομή των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Η εισαγωγή, διευκόλυνση ή ανοχή εισόδου ξένου εργατικού δυναμικού από λιγότερο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες αυξομειώνεται ανάλογα με το επίπεδο καπιταλιστικής ανάπτυξης ή ύφεσης, με το επίπεδο έντασης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ανοιγοκλείνει η στρόφιγγα, γεγονός που δεν οφείλεται σε κατακτήσεις ή υποχωρήσεις στο επίπεδο σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά, αντίστροφα, τα λεγόμενα "ανθρώπινα δικαιώματα" στον καπιταλισμό προσαρμόζονται στις ανάγκες της καπιταλιστικής αγοράς σε συνθήκες κυριαρχίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΝΑΤΟ, ΕΕ, Παγκόσμια Τράπεζα κ.ά.) αφιερώνουν πολυσέλιδα κεφάλαια στο θέμα μετανάστευση, με κατεύθυνση την πλήρη ευθυγράμμιση των μεταναστευτικών ροών με τις συγκεκριμένες ανάγκες της αγοράς εργασίας κατά χώρα και χρονική περίοδο (...). Επομένως, στη βάση της όξυνσης του μεταναστευτικού ζητήματος βρίσκεται η όξυνση της αντίθεσης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας».

Μετά τους βορειοηπειρώτες, οι πόντιοι

Χαρακτηριστικά είναι και όσα επεφύλαξαν οι ελληνικές αστικές κυβερνήσεις στους παλιννοστούντες πόντιους, όσους έψαξαν εδώ αποκούμπι μετά τις ανατροπές στην ΕΣΣΔ. Χρόνια ολόκληρα, ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» με ρεπορτάζ αναδείκνυε τα προβλήματά τους, την εκμετάλλευση τους από την εργοδοσία, τα ψέματα των Ελλήνων κυβερνώντων που επίτηδες τους άφηναν σε καθεστώς παρανομίας ή μισονομιμότητας.
Ενδεικτικά:
9 ΜΑΡΤΗ 1999: «Τους είπαν ελάτε στην πατρίδα. Τους έταξαν δουλιά, τώρα τους μιλάνε για επιμόρφωση. Τους έταξαν σπίτι, τώρα τους μιλάνε για προγράμματα αυτοστέγασης. Υποσχέθηκαν μόρφωση για τα παιδιά τους, τους έταξαν... Σήμερα 10 χρόνια με τά την επιστροφή τους στη "μητέρα Ελλάδα", παραμένουν ξένοι, χωρίς δικαιώματα. Οι νεοπρόσφυγες από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, χρόνια τώρα είναι έρμαια των πολιτικών σκοπιμοτήτων και των βρόμικων ψηφοθηρικών παιχνιδιών, όπως άλλωστε και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού (...) Τις κάλπικες υποσχέσεις, τη ρατσιστική συμπεριφορά, τον εμπαιγμό που υφίστανται κατάγγειλαν για άλλη μια φορά κατά τη διάρκεια ημερίδας που πραγματοποιήθηκε (...) με πρωτοβουλία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων».
13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1994: «Σε τρομακτικά ποσοστά φτάνει η ανεργία και η υποαπασχόληση ανάμεσα στους χιλιάδες πρόσφυγες από τη Γεωργία που βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη. Κι όσοι δουλεύουν δεν καταφέρνουν να πάρουν μεροκάματο πάνω από 3.000 ή το πολύ 4.000 δρχ. αν το πάρουν κι αυτό. Γιατί καθημερινά στον Πανελλήνιο Σύλλογο Παλιννοστούντων Ποντίων από την ΕΣΣΔ φτάνουν πληροφορίες που αναφέρουν πως οι εργοδότες σε πολλές περιπτώσεις δεν καταβάλλουν ούτε και τα ελάχιστα από αυτά που υποσχέθηκαν στους εργαζομένους. Σε όσους ζητάνε το δίκιο τους απαντάνε: "Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε. Είστε παράνομα στην Ελλάδα και η αστυνομία πρώτα εσάς θα πιάσει"».
15 ΦΛΕΒΑΡΗ 2000: «(...) το στεγαστικό βασανίζει 100.000 και πλέον παλιννοστούντες. Οσοι θέλουν να γλιτώσουν από τα ακριβά ενοίκια που τους ζητάνε να πληρώσουν στις υποβαθμισμένες περιοχές της Θεσσαλονίκης, κτίζουν σε φτηνά οικόπεδα εκτός πόλεως, όπως στην Ευκαρπία. Για τα αυθαίρετα αυτά κτίσματα όμως που η ανάγκη τους οδήγησε να χτίσουν, τους ζητά τώρα η Πολιτεία να πληρώσουν 5 και 10 εκατομ. δραχμές. Αδυνατούν φυσικά να καταβάλουν αυτά τα υπέρογκα πρόστιμα και βρίσκονται σε τραγική κατάσταση, καθώς φοβούνται ότι από στιγμή σε στιγμή θα τους γκρεμίσουν τα σπίτια που έφτιαξαν με χίλιες θυσίες, δανειζόμενοι μάλιστα οι περισσότεροι από τις τράπεζες, όπως κατήγγειλαν οι ίδιοι. Αλλο σοβαρό πρόβλημα είναι αυτό της συνταξιοδότησης. Υπολογίζεται ότι πάνω από 10.000 άτομα, που ήρθαν σε μεγάλη ηλικία στην Ελλάδα, δεν μπορούν να συνταξιοδοτηθούν και αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας».
19 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2000: «Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι άνεργοι, ζουν σε σπίτια κλουβιά και σε τρώγλες ενώ καλλιτέχνες, ειδικοί επιστήμονες, με εξειδικευμένες γνώσεις εργάζονται σε οικοδομές ή βιοτεχνίες. Αυτό είναι το προφίλ των ομογενών που ήρθαν στη χώρα μας από τη Ρωσία, όπως προκύπτει από πανελλαδική έρευνα της Γενικής Γραμματείας Παλιννοστούντων Ομογενών του υπουργείου Μακεδονίας Θράκης (...) Σύμφωνα με την έρευνα, το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ομογενείς στη χώρα μας είναι η ανεργία. Συγκεκριμένα,το 58% θεωρεί την ανεργία το κύριο πρόβλημα, ένα 25% την έλλειψη ιδιόκτητης κατοικίας και ένα 10% τη μη απόκτηση ελληνικής υπηκοότητας. (...) Οι περισσότεροι δεν απασχολούνται στον τομέα που σπούδασαν ή εργάστηκαν στη χώρα προέλευσής τους. Οπως προκύπτει από την έρευνα, επιστήμονες, καλλιτέχνες και άλλοι εργαζόμενοι με εξειδικευμένες γνώσεις δουλεύουν σε οικοδομές και καθαρίζουν πολυκατοικίες».

 http://www2.rizospastis.gr