Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Εκδήλωση για το αρχείο του Αλή Πασά και τη Βέροια


Εκδήλωση για το αρχείο του Αλή Πασά και τη ΒέροιαΤα Γενικά Αρχεία του Κράτους (Γ.Α.Κ.) Ν. Ημαθίας και «Οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας» οργανώνουν εκδήλωση με θέμα: «Το αρχείο του Αλή Πασά και η Βέροια: μια ιδιότυπη συνάφεια» και ομιλητή τον κ. Δημήτρη Δημητρόπουλο.
Η διάλεξη απευθύνεται σ’ όλους τους πολίτες και θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων των Γ.Α.Κ., Ολγάνου 23,  τη Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012, στις 8.00 μ.μ. Η είσοδος είναι ελεύθερη.


Ο Αλή Πασάς (περ. 1744-1822) ήταν στα τέλη του 18ου αιώνα και στις αρχές του 19ου αι. ο σημαντικότερος τοπικός πρόκριτος στη βαλκανική χερσόνησο της τότε οθωμανικής επικράτειας και στην πράξη εξουσίαζε πολλές περιοχές της σημερινής Ελλάδας και Αλβανίας. Ποια ήταν η σχέση του με τη Βέροια της τότε εποχής;

Ο κ. Δημητρόπουλος αποφοίτησε από το ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο ίδιο Τμήμα υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή.

Εργάζεται ως κύριος ερευνητής στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (Τομέας Κοινωνικής και Οικονομικής Ιστορίας). Από το 1992 συμμετέχει, υπό τη διεύθυνση του κ. Β. Παναγιωτόπουλου, στο ερευνητικό έργο που αφορά την έκδοση του αρχείου Αλή Πασά της Γενναδείου Βιβλιοθήκης, έργο που πρόσφατα εκδόθηκε.


Έχει ασχοληθεί κυρίως με τη μελέτη των οικισμών και των πληθυσμών του Ελλαδικού χώρου κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας, τους θεσμούς, την κοινωνική συγκρότηση και την οικονομία των νησιωτικών κοινωνιών του Αιγαίου και της ηπειρωτικής Ελλάδας, από τον 16ο ως τις αρχές του 19ου αιώνα.

Έχει συγγράψει βιβλία και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα, είναι μέλος επιστημονικών εταιριών και έχει λάβει μέρος με ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια.


http://www.laosver.gr

1 σχόλιο:

  1. Στα 1804 ο περιώνυμος Αλή Πασάς εισβάλει στους Καζάδες της Βέροιας και της Νάουσας. Τότε αρπάζει περιουσίες Μουσουλμάνων και Χριστιανών κατοίκων και τοποθετεί στα καταλαμβανόμενα τσιφλίκια δικούς του επιστάτες ( σουμπασήδες ) μεταξύ αυτών και στο Μικρογούζι. Ο πληθυσμός υποφέρει τα πάνδεινα από την πλεονεξία του νέου κατακτητή εργαζόμενος σε καθεστώς τιμαριωτικής δουλείας και αποδίδοντάς του ετήσιο φόρο. Η κυριαρχία του διαρκεί ως το 1820.

    ΑπάντησηΔιαγραφή