Ο Βορειοηπειρώτης σκηνοθέτης Χρήστος Χαρμπάτσης, ο οδηγός της μαύρης Mercedes που πνίγηκε στο λιμάνι

Σκηνοθέτης, συγγραφέας και ηθοποιός με σπουδαία πορεία

• 0
• 
  
• 
  
• 
  

Ο διάσημος συγγραφέας, ερμηνευτής και σκηνοθέτης του θεάτρου, Χρήστος Χαρμπάτσης είναι ο άνθρωπος που σήμερα το πρωί έκανε βουτιά θανάτου με το αυτοκίνητό του στο λιμάνι του Πειραιά.

Η τραγική είδηση επιβεβαιώθηκε και από τον Δήμαρχο Σύρου Γιάννη Δεκαβάλλα, ο οποίος δήλωσε συγκλονισμένος και έκανε λόγο για έναν πολυτάλαντο άνθρωπο που προσέφερε πολλά όχι μόνο στη Σύρο, αλλά σε όλο το ελληνικό θέατρο.
Κανείς δεν ξέρει ακόμη τους λόγους που ώθησαν τον σκηνοθέτη να φύγει από τη ζωή με αυτό τον τρόπο…

Ο Χρήστος Χαρμπάτσης γεννήθηκε στον Πειραιά, στον Αϊ Γιάννη του Ρέντη.Ο πατέρας του ο Γιάννης, ήτανε Βορειοηπειρώτης από το χωριό Δίβρη κι η μάνα του η Κατερίνα, Πόντια από την Κερασούντα.


Είχαν ένα σπίτι με χαγιάτι μέσα στα περιβόλια, με δυο φοίνικες, χουρμαδιές, μουριές, ακακίες, ροδιές κι ένα μαγκανοπήγαδο που πότιζε τους λαχανόκηπους.

Το 1965 εγκαταστάθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου.

Από το γάμο του με τη Σοφία ,το γένος Κοσκινά, απέκτησε τρία παιδιά, τη Βιργινία, την Κατερίνα και το Γιάννη.

Ήδη έχει τέσσερα εγγόνια, τη Σοφία, τον Κωνσταντίνο, τον Πέτρο και τη Χριστίνα.

Με το θέατρο ασχολήθηκε το 1969, όταν ερμήνευσε το Μπαλμπόα στο έργο του Κασόνα “Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια”.

Το 1970, ερμηνεύει το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, στο έργο του Γιώργου Ρούσου ‘’Μαντώ Μαυρογένους”.

Το 1971, ερμηνεύει τον Πλάτωνα, τον αιώνιο φοιτητή, στους “Φοιτητές” του Γρηγόρη Ξενόπουλου.

Λόγοι έξω από τη θέλησή του τον κράτησαν έξω από το θέατρο, τα χρόνια από το 1972 – 1974.

Το 1974, μαζί με δέκα ρομαντικούς στη Σύρο, ζωντανεύουν το όνειρο αναστήλωσης του ιστορικού Θεάτρου Απόλλων.

Σκάβουν και ξεμπαζώνουν την πλατεία και την σκηνή και αρχίζουν παραστάσεις μέσα στο γιαπί.

Συμμετέχει στην Επιτροπή Θεάτρου του Δήμου της Ερμούπολης για την αναστήλωση του Θεάτρου( Σήμερα το θέατρο Απόλλων είναι ένα κόσμημα.)

Το 1975, συμμετέχει σαν ιδρυτικό μέλος στη σύσταση του Θεατρικού Ομίλου Σύρου” Ο Απόλλων”.

Το 1977, ερμηνεύει το ρόλο του συζύγου, στο έργο “ Ψυχολογία Συριανού Συζύγου” του Εμμανουήλ Ροΐδη, διασκευασμένο από το Μιχάλη Δήμου.

Το 1978, ερμηνεύει το Θεόφιλο Καίρη, στο ομώνυμο έργο του Μιχάλη Δήμου, όπου και απέσπασε το Βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου στο 4ο Θεατρικό Φεστιβάλ της Ιθάκης.

Το 1979, σκηνοθετεί τα μονόπρακτα έργα Α) του Σαρογιάν “Ε'...εσείς οι απ' έξω” Β) των αδελφών Κιντέρο το “ Ηλιόλουστο Πρωινό” και Γ) του Άντον Τσέχωφ την Αρκούδα, στην οποία ερμηνεύει το ρόλο του Σμιρνόφ.

Το 1980, σκηνοθετεί το “Τάβλι” του Κεχαίδι και υποδύεται τον Φώντα, τον έναν από τους δύο ήρωες.

Μέσα στον ίδιο χρόνο υποδύεται έναν τυφλό γέρο στα “ Σκιάχτρα” του Μιχάλη Δήμου. Δεύτερη συμμετοχή στο 6ο Θεατρικό Φεστιβάλ Ιθάκης.

Το 1981, σκηνοθετεί το “ Γυρολόγο” του Νίκου Ζακόπουλου, υποδυόμενος το φύλακα.

Το1982,σκηνοθετεί τον “ Πειρασμό” του Γρηγόρη Ξενόπουλου.

Το 1983, γράφει το πρώτο του Θεατρικό έργο με τίτλο “ Ο Κομματάρχης”, εμπνευσμένο από το διήγημα του Ροΐδη “ Το παράπονο του νεκροθάφτη”.

Την ίδια χρονιά εκλέγεται πρόεδρος του Θεατρικό Ομίλου Σύρου “ Ο Απόλλων”.

Το 1984, σκηνοθετεί τον “ Κομματάρχη” του. Την ίδια χρονιά επιστρέφει στην Αθήνα.

Το 1985, σκηνοθετεί τους “ Αγροίκους” του Γκολντόνι, σε μετάφραση της Ιουλίας Τσακίρη. Η παράσταση παρουσιάστηκε στη Σύρο, στην Αθήνα, στη Μυτιλήνη και στην Καλαμάτα.

Την ίδια χρονιά γράφει το δεύτερο Θεατρικό έργο του με τίτλο “ Οι Αρουραίοι”.

Το 1986, σκηνοθετεί τη “ Δωδέκατη νύχτα” του Σαίξπηρ.

Το 1986, εκλέγεται αντιπρόεδρος στο πολιτιστικό κέντρο του Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος του Νομού Αττικής.

Το 1987, ιδρύει με την Έφη Παπαθεοδώρου, το Σίμωνα Πάτροκλο και τον Μιχάλη Δήμου το “ ΘΙΑΣΟ ΤΕΧΝΗΣ”.

Τον ίδιο χρόνο ερμηνεύει το ρόλο του “Ντίκου” στο ομώνυμο έργο του Μιχάλη Δήμου. Η παράσταση παρουσιάζεται στο θέατρο ΟΡΒΟ καθώς και στην Κύπρο, στην Καλαμάτα και στο 13ο Θεατρικό Φεστιβάλ της Ιθάκης. Η Επιτροπή Κοινού τον προτείνει για το βραβείο Α' Ανδρικού ρόλου.

Παράλληλες δραστηριότητες του , είναι και η διοργάνωση και συμμετοχή του σε ποιητικές βραδιές ποιητών όπως ο Καρυωτάκης, ο Ελύτης, ο Καζαντζάκης, Καββαδίας κλπ.

Μελετάει σε θεωρητικό επίπεδο το Θέατρο και παρακολουθεί από κοντά την Ελληνική Θεατρική πραγματικότητα. Τον γοητεύουν τα διαβάσματα του γύρω από τις σχολές του Στανισλάβσκι και του Γκροτόφσκι.

Από το 1994 είναι κάτοικος της Νέας Σμύρνης.

Το 2006 διασκεύασε για θέατρο το παραμύθι του Ευγένειου Τριβιζά “Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα”.

Πιστεύει πολύ στο Θέατρο και στους ανθρώπους που σωστά το υπηρετούν. Ένας από τους επόμενους στόχους του είναι η μετατροπή του “Γαλαξία” της Πλατείας της Νέας Σμύρνης σε Θεατρικό χώρο. Με λίγα λόγια, στην ιεραρχία αν ταιριάζει η λέξη των ενδιαφερόντων του, η ανάσα του είναι το Θέατρο. Αυτή η ανάσα υπάρχει και σε μια άλλη μορφή, την ποίηση...

Το πετράδι είναι το πρώτο κομμάτι που το έγραψε το 1985.

Η πιο πρόσφατη συμμετοχή του ήταν στο θεατρικό έργο Μήδεια στην Κεντρική Σκηνή του Altera Pars το 2010 μαζί με τη Μίνα Ορφανού, όπου υποδυόταν τον Κρέοντα.

Ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης του θεάτρου, τη Δευτέρα 19 Μαρτίου του 2012, αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του με μία βουτιά θανάτου στο λιμάνι του Πειραία. Ενώ βρισκόταν στο μαύρο Mercedes αυτοκίνητό του, πάτησε γκάζι και "φούνταρε".. Σοκαρισμένοι οι περαστικοί έγιναν μάρτυρες του περιστατικού χωρίς να προλάβουν να τον αποτρέψουν. Οι λόγοι της πράξης του αυτής δεν έχουν γίνει γνωστοί. Το βέβαιο πάντως είναι πως δεν επρόκειτο για ατύχημα.