Δεν τίθεται θέμα διδασκαλίας της αλβανικής γλώσσας ως δεύτερης στα ελληνικά σχολεία

Δεν τίθεται  θέμα διδασκαλίας της αλβανικής γλώσσας ως δεύτερης στα ελληνικά σχολεία δήλωσε σήμερα στη Βουλή ο υπουργός Παιδείας Α. Λοβέρδος, απαντώντας σε σχετική επίκαιρη ερώτησης του Βουλευτή Ηλία Παναγιώταρου ,για το ενδεχόμενο να εισαχθεί η εκμάθηση της αλβανικής γλώσσας στα σχολεία της χώρας μας, όπως είχε αφήσει ανοιχτό ο υπουργός σε ερώτηση αλβανού δημοσιογράφου(Διαβάστε εδώ).

Αυτά είναι κουραφέξαλα είπε ο κ. Λοβέρδος και πρόσθεσε “αυτό ήταν ανοιχτή προβοκάτσια και σας ευχαριστώ που ρωτάτε και δεν την επαναλαμβάνετε”.

Ο υπουργός Παιδείας υπογράμμισε ότι :

Α. Πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί το θέμα των εγχειριδίων που διδάσκονται τα παιδιά της εθνικής ελληνικής μειονότητας εκεί. Ήταν, είναι και θα είναι προτεραιότητα του Υπουργείου Παιδείας. Και το Υπουργείο Εξωτερικών βοηθάει σε αυτήν την κατεύθυνση.

Β. Μέσα στο Δεκέμβριο με ανταλλαγή επιστολών και τον Ιανουάριο με την επίσκεψη της κ. Νικόλα εδώ, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε γρήγορές λύσεις. Επιτέλους! Περνάνε τα χρόνια και ως προς αυτό δεν γίνεται τίποτα. Πρέπει να γίνει. Είναι μια χαραμάδα ευκαιρίας τώρα. Προσπαθούμε να την αξιοποιήσουμε.

Γ. Δεύτερον, πρέπει να δούμε με πολύ μεγάλη εκτίμηση, κυρία Πρόεδρε, τους εθελοντές εκπαιδευτικούς που έχουν πάει εκεί και διδάσκουν –τους συνάντησα στο Αργυρόκαστρο- στο σχολείο που έχει οργανώσει ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και ο επιχώριος Μητροπολίτης. Αυτά τα παιδιά πάνε εκεί, παίρνουν από την εκκλησία κάτι σαν επίδομα και τίποτα άλλο. Θα πρέπει να τους δούμε με μεγάλη εκτίμηση και να δούμε θέματα μοριοδότησης αυτής της λειτουργίας που κάνουν. Είναι κυρίως παιδιά από τη Βόρειο Ελλάδα που πάνε εκεί. Πώς να το πω; Είναι άνθρωποι με εθνική συνείδηση, με συνείδηση αποστολής. Και είναι δύσκολη η δουλειά τους, δεν είναι απλή. Επισκέφτηκα -και ήταν συγκλονιστικό- το Κοιμητήριο Βουλιαρατών. Εκεί είναι πενήντα οκτώ Έλληνες νεκροί στον πόλεμο που έχουν βρει χώρο στη γη με τα ονόματά τους. Κάποιοι έχουν φωτογραφίες τους. Τους επισκέπτονται κάθε 28η Οκτωβρίου οι συγγενείς τους από την Ελλάδα. Αυτό δεν αφορά μόνο αυτούς. Άφορά πέντε, έξι, εφτά, οκτώ χιλιάδες άλλους που είναι θαμμένοι σε ομαδικούς τάφους. Έχουν υπάρξει οι σχετικές μελέτες. Ο κ. Σούρλας έχει κάνει μια χαρακτηριστική.

Δ. Είναι το πρώτο θέμα που θέτει κάθε ελληνική αντιπροσωπεία εκεί. Δηλαδή όχι εγώ, αλλά ο πρέσβης που ήταν δίπλα μου, ο κ. Ροκανάς το έθεσε, όταν συναντηθήκαμε με τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης. Ήταν πρώτο θέμα, προτού πούμε τα υπόλοιπα. Και η απάντηση επί πάρα πολλά χρόνια –γι’ αυτό πρέπει να μας προβληματίζει- είναι: «Ναι, ναι, ναι. Τι ώρα είναι ακριβώς; Πότε θα το συζητήσουμε»; Και περνάνε οι δεκαετίες και τίποτα δεν γίνεται.

Ε. Υπάρχει και τρομερό ενδιαφέρον από τους συγγενείς αυτών των ανθρώπων, ορισμένοι από τους οποίους ακόμα θεωρούν τους δικούς τους ανθρώπους αγνοουμένους.

Ζ. Πράγματι, είναι ένα ακόμη θέμα το οποίο συνάντησα εγώ ως Υπουργός, αλλά και οποιοσδήποτε Έλληνας αξιωματούχος επισκέπτεται τη χώρα.

Η. Είχα επισκεφθεί τη χώρα αυτή ως Υφυπουργός Εξωτερικών και είχα συναντηθεί τότε με τον πατέρα Αναστάσιο σε παραπήγματα. Μέσα σε δώδεκα χρόνια αυτός ο άνθρωπος έχει αλλάξει την εικόνα της εκκλησίας εκεί. Την έχει αλλάξει πραγματικά. Έχει δημιουργήσει υποδομές παντού. Λένε ορισμένοι: «Ναι, αλλά έχει βοήθειες». Κι άλλοι έχουν ή είχαν βοήθειες. Το θέμα είναι τι τις κάνεις τις βοήθειες που έχεις. Πραγματικά αυτός ο άνθρωπος είναι άξιος επαίνων. Έχει αλλάξει το κλίμα, έχει αυξήσει την επιρροή της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας στους πολίτες της χώρας αυτής.

Θ.Υπάρχει χαραμάδα ευκαιρίας να λύσουμε το θέμα των βιβλίων. Δεν υπάρχει ευκαιρία με την απόλυτη του όρου έννοια. Γιατί με τη χώρα αυτή πολλά πράγματα μπορεί να συζητήσεις και να συμφωνήσεις και ξαφνικά να τα δεις να αλλάζουν, να μην γίνονται.

Ι. Συνεπώς, εμείς εκφράζουμε σταθερή βούληση. Αυτό είναι το θέμα μας. Εκφράζουμε βούληση στήριξης των παιδιών της εθνικής ελληνικής μειονότητας που είναι εκεί. Το θέμα των εγχειριδίων είναι πολύ βασικό. Βρήκαμε μια ευκαιρία να προσπαθήσουμε να το λύσουμε σε πραγματικά καλό πλαίσιο. Αν αυτό διατηρηθεί –εμείς θα το διατηρούμε- υπάρχει πιθανότητα να δώσουμε λύσεις.