Το ζήτημα είναι η καρέκλα κάποιων η το συμφέρον του τόπου;

του Γιάννη Παναγιώτου

Πολλά ειπώθηκαν από πολλούς συμπατριώτες μας για την συμμαχία των Ελλήνων ,τους τελευταίους μήνες, η πλειοψηφία και όχι μόνο, ήλπιζε σε αυτή , δυστυχώς όμως για όλους εμάς, δεν ήρθε ποτέ .
Τα συμφέροντα πολλά. όπως επίσης και τα κέντρα εξουσίας με επιρροή ένθεν και κείθε , όσο επί το πλείστον στην πλευρά ΚΕΑΔ, και κάποιων ελαχίστων εξαιρέσεων της δώθε πλευράς , που δε θέλανε να γίνει πραγματικότητα η συμμαχία των Ελλήνων ,για τους δικούς τους αυτονόητους λόγους . 
Ας πάρουμε όμως λίγο της εξελίξεις

από την αρχή,το κόμμα των Ελλήνων ΕΕΜΜ η ΜΕΓΚΑ και ο πρόεδρος του Χριστάκης Κίτσιος πρότεινε την συμμαχία των Ελλήνων . 

Επίσημη απάντηση από πλευράς ΟΜΟΝΟΙΑΣ- Μπολάνου ήταν:" παρέλαβα από το Ντούλε την οργάνωση , και στο Ντούλε θα την παραδώσω ".
Η απάντηση των στελεχών του ΚΕΑΔ , ήταν ότι, είναι "σπέκουλα" του Χ. Κίτσιου διότι έτσι μπαίνει στο πολιτικό σκηνικό ένα ανύπαρκτο κόμμα, δηλαδή ο λαός που ακολουθεί το ΜΕΓΚΑ δεν υπολογίζεται δεν είναι Βορειοηπειρώτης, μόνο εκείνοι διεκδικούν τον όρο πατριώτης;
Από την άλλη όμως , ρίχνοντας πολύ λάσπη για την συμμαχία , από τους δήθεν πατριώτες και υπέρμαχους του σοσιαλισμού ως τους μοναδικούς πολιτικούς αφεντάδες της Βορείου Ηπείρου.
Τις απαντήσεις λίγο - πολύ όλοι της γνωρίζουμε για τα παραπάνω ερωτήματα ,όπως και τα χρήσιμα συμπεράσματα, γιατί δεν ήλθε η συμμαχία των Ελλήνων .
Βέβαια το βασικό ερώτημα παραμένει , "το ζήτημα είναι η καρέκλα κάποιων η το συμφέρον του τόπου;" 
Δυστυχώς η καρέκλα πάντα είχε και θα έχει μεγαλύτερη αξία για κάποιους.
Ως γνωστόν το ΜΕΓΚΑ παρουσίασε το πλαίσιο αιτημάτων του ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, που απευθύνεται σε όλους τους Έλληνες ασχέτως ιδεολογικών πεποιθήσεων ,αλλά εθνικότητας για τα δίκαια αιτήματα τους απέναντι, σε μια ανύπαρκτη πολιτική της Αλβανίας με ρητορική λαϊκισμού, μια στο καρφί και μια στο πέταλο.

Σε ότι αφορά την συμμαχία με το Δημοκρατικό κόμμα θέλω να πιστεύω ότι είναι μια καλή αρχή με την δέσμευση και υπόσχεση ότι θα στηρίξει το πλαίσιο αιτημάτων βάση των διεθνών συμβάσεων για τις μειονότητες, διαφορετικά τονίζουμε ότι θα είμαστε απέναντι σε οτιδήποτε είναι κατά των συμφερόντων του τόπου και της μειονότητας.
Ίσως κάποιοι μπορούν να καταλογίζουν πολλά και στον πρόεδρο Χριστάκη Κίτσιο και στο κόμμα των Ελλήνων , όμως οι γνωρίζοντες την πραγματικότητα και πως επήλθε η τελική συμμαχία με το Δημοκρατικό κόμμα θα μας απασχολήσει πολύ ,θεωρώ όμως αργότερα .
Η συμμετοχή όμως δε πρέπει να μας καθησυχάζει, ότι μπήκε σε οποιαδήποτε συμμαχία αντιθέτως να δώσει ώθηση στον αγώνα για διεκδίκηση των αυτονόητων και παγίων αιτημάτων μας,´με στόχο καλύτερο αύριο για όλους μας, και πάνω από όλα με σεβασμό στον αγώνα των προγόνων μας.
Μην γελιόμαστε τίποτε δε χαρίζεται στη ζωή παρά μόνο με σκληρή δουλειά και αγώνα μπορούμε να το κερδίσουμε .